نماز قضا

انسان بايد نمازهاي واجب را در وقت خود بخواند و چنانچه بدون عذر نمازي از او قضا شود گناهکار است و بايد توبه کرده و  قضاي آن را هم به جا آورد. در دو مورد به جا آوردن قضاي نماز واجب است:

- نماز واجب را در وقت آن نخوانده باشد.
- بعد از وقت متوجه شود نمازي که خوانده باطل بوده است.

کسي که نماز قضا دارد نبايد در خواندن آن کوتاهي کند ولي واجب نيست فوراً آن را به جا آورد.
حالت هاي مختلف انسان نسبت به نماز قضا:

- مي داند نماز قضا ندارد؛ چيزي واجب نيست.
- شک دارد نماز قضا دارد يا نه؛ چيزي واجب نيست.
- احتمال مي دهد نماز قضايي دارد يا نمازهايي را که خوانده صحيح نبوده؛ مستحب است احتياطاً قضاي آن را به جا آورد.
- مي داند نماز قضا دارد ولي شماره آن ها را نمي داند؛ مثلاً نمي داند چهار تا بوده يا پنج تا، چنانچه کمتر را بخواند کافي است.
- شماره آن ها را فراموش کرده: اگر مقدار کمتر را بخواند کفايت مي کند.
- شماره آن ها را هم مي داند؛ بايد قضاي آن را به جا آورد.

نکته: نماز قضا را به جماعت مي توان خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد و چه قضا و لازم نيست هر دو، يک نماز را بخوانند. نماز قضا را در هر وقت مي توان به جا آورد، يعني قضاي نماز صبح را مي توان ظهر يا شب خواند.